Tribolojik testler için ASTM gibi farklı organizasyonların ortaya koyduğu pek çok standart testler mevcuttur. Bu test standartları, sürtünme, aşınma ve yağlama konularını içeren ve pratik uygulamayı esas alan niteliktedirler. Yapılan tribolojik testlerde bu standartların esas alınması ve sonuçların ona göre verilmesi, sonuçların tekrar edilebilmesi ve karşılaştırılabilmesi açısından da önemlidir. Bu standartların listesini görmek için tıklayın.

CD’ler ve diğer manyetik veri depolama sistemleri gibi mikro elektromekanik ve nano elektromekanik sistemlerin piyasaya çıkışı ve nano ölçekli kalınlıklarda yeni malzemelerin geliştirilmesi ile birlikte yeni tribolojik problemler ortaya çıkmaya başlamıştır. Çok düşük yüklerde çalışan sistem ve komponentlerin sürtünme ve aşınma davranışları (friction and wear behavior) büyük oranda atomik seviyede yüzey etkileşimlerine (surface interactions) bağlıdır. Bu etkileşimlerin analizi ve ölçümlenmesi ise mikro/nanotribolojik (micro/nanotribology) yaklaşımlar ve cihazlarla ancak yapılabilmektedir.

Biyomedikal araştırmalarda, ağırlık taşıyan veya ileten yüzeylerin hareketlerinde ve etkileşimleri dâhilinde oluşan, korozyon karakteristiği olan tribokorozyon son yıllarda bilim adamları ve mühendislerin ilgi odağı haline gelmiştir. Esasen tribokorozyon, triboloji ve korozyon disiplinlerinin birleşiminden oluşur ve ikisinin bir arada gerçekleşmesi sonucu meydana gelir. Tribokorozyonun esasları çeşitli alanlarda uygulanmaktadır. Bunlar arasında açık deniz, uzay ve biyomedikal (örneğin diş ve ortopedi) alanlar örnek olarak verilebilir. 

Sürtünme direncinin (friction resistance) en önemli bileşeni, temastaki izafi hareketli yüzeyler arasında oluşan adhezif bağlar (adhesive bonding) ve bunların kayma dirençleridir (shear resistance). Bu yüzeyler arasına adhezif bağ oluşumunu önleyici iç sürtünme (intrinsic friction) direnci düşük ara elemanlar ilave edildiğinde sürtünme direnci önemli ölçüde azalır. Birbirlerine göre izafi yapan yüzeylere ve yüzeyler arası bölgelere sürtünme direncini düşürmek ve aşınma miktarını azaltmak için bilinçli bir şekilde katılan veya gönderilen katı, sıvı, yarı katı veya gaz formundaki maddelere yağlayıcı (lubricant) denir.

Biyolojik malzemelerin yüzeylerinde sürtünme (friction) veya farklı etkenlerle oluşan aşınmayı (wear) inceleyen bir triboloji (tribology) alt dalıdır. Bu alanda, makro, mikro ve nano ölçekli çalışmalar yapılabilmektedir. 

Temas halinde olan ve birbirlerine göre izafi hareket yapan elemanlar arasında harekete karşı ortaya çıkan dirence sürtünme (friction) denir. Sürtünme her zaman hareketin tersi yöndedir. Sürtünme dünyamızda her yerde karşımıza çıkmaktadır. Örneğin sürtünme sayesinde yürünebilmektedir sürtünme olmasaydı kaygan zeminlerde yürümekten daha zor bir durum ile karşı karşıya kalınır. Sürtünme sadece katılar arasında gerçekleşmez. 

Aşınma (wear) birbirleri ile temasta olan yüzeyler arasında, farklı tribolojik etkilerle ortaya çıkan ve genellikle istenmeyen malzeme kaybı olarak tanımlanabilir. Sürtünme ciflerindeki aşınma olayı oldukça farklı mekanizmalarla ortaya çıkmaktadır. İstenilen aşınmaya örnek olarak, imalat yöntemlerinden olan talaşlı imalattaki takımın parçayı aşındırarak işlemesi verilebilir. Bu durumda, şekillendirilecek parçanın kolay aşınması, işleyen takımın ise mümkünse aşınmaması arzu edilir. 

Triboloji kelimesi, Yunanca’da kayma anlamına gelen “Tribos”’dan türetilmiştir. İlk defa, 1966 yılında İngiltere’de Dr. H. Peter tarafından, sürtünme, aşınma ve yağlama konularını tanımlamak için kullanılmıştır. Modern anlamda triboloji birbirleriyle etkileşim halinde olan ve izafi harekette bulunan yüzeyler arasındaki sürtünme, aşınma ve yağlama olayları ile bu olaylar arasındaki ilişkileri inceleyen bir bilim dalıdır.